ευδαπάνητος

εὐδαπάνητος, -ον (Α)

1. αυτός που δαπανάται ή φθείρεται εύκολα

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ εὐδαπάνητον

φρ. «τὸ εὐδαπάνητον τῆς ζωῆς» — το γεγονός ότι η ζωή περνάει γρήγορα (Ιωάνν. Χρυσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -δαπανητος (< δαπανώ), πρβλ. α-δαπάνητος].